رو در و دیوار این شهر همش
از تو یادگاره
توی این كوچه تاریك منو تنها نمیذاره
یاد حرفای قشنگت كه تو قلبم خونه میكرد
یاد دلتنگی چشمات كه منو بهونه میكرد
میزنه آتیش به جونم پس كجایی مهربونم
آخه من ترانه هامو برای كی پس بخونم
دل من هواتو كرده آخ كجایی نازنینم
كاشكی بودی و میدیدی بی تو من تنهاترینم
توی این بازی كه ساختی من همه هستیمو باختم
زیر پا گذاشتی آخر عشقی كه من از تو ساختم
اگه تو دوسم نداری از دلم خبر نداری
دلت از سنگ شده انگار كه منو تنها میذاری
میشینم منتظر اینجا تا تو برگردی دوباره
تا بشینی پای حرفام بریم تا ماه و ستاره
میدونم میای یه روزی یه روزی كه خیلی دیره
یه روزی دل شكستم سر این كوچه میمیره